Αν έχει αποδειχθεί κάτι μέχρι σήμερα είναι ότι η κρίση δεν αντιμετωπίζεται με λόγια. Απεναντίας εκείνο που συμβαίνει είναι αυτή η φλυαρία γύρω από την κρίση και τα χαρακτηριστικά της να μην έχει πλέον τα στοιχεία του δημόσιου λόγου αλλά του θορύβου. Πιθανοί και απίθανοι άνθρωποι, σχετικοί και μη, βγαίνουν για να πουν πολλές φορές κάτι, το οποίο δεν προάγει στο παραμικρό τον
προβληματισμό. Πρώτοι και κύριοι οι πολιτικοί, δεύτεροι οι παντός είδους οικονομολόγοι και από εκεί και πέρα εκατοντάδες παρατρεχάμενοι, μεταξύ των οποίων και οι δημοσιογράφοι, δημιουργούν ένα τσούρμο ανθρώπων που προσπαθούν να αποδείξουν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια που θα μας λυτρώσει από το πρόβλημα. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο έχει εκδηλωθεί και στο παρελθόν μόνο που τότε τα όσα ζήσαμε με αφορμή, σεισμούς, λοιμούς και παντός είδους καταστροφές ήταν απλά πρόβα, για να παίξουν το ρόλο τους όσο καλύτερα γίνεται σήμερα, την ώρα της μεγάλης καταστροφής της μεταπολεμικής τάξης πραγμάτων. Καλή η δημόσια συζήτηση, η δημόσια αντιπαράθεση αλλά όλα αυτά με ένα μέτρο και με γνώση των πραγμάτων.
Έτσι λοιπόν η υφιστάμενη οικονομική κρίση δεν θα αποτελεί ευκαιρία μόνο για κάποιους να πλουτίσουν αλλά και για κάποιους άλλους, να επιβληθούν στα δημόσια πράγματα, κομίζοντας δήθεν αλήθειες. Καμία οικονομική κρίση δεν αντιμετωπίστηκε με φλυαρίες, συνέβαλαν όμως στην υπέρβασή της, εκείνα τα μεστά λόγια που λειτουργούσαν ως σπόρος, που έφυγε από τα χέρια του σπορέα, βρήκε γόνιμο έδαφος να βλαστήσει και στην συνέχεια να αναπτυχθεί και να καρπίσει.
Αυτόν τον λόγο είναι που τον έχουμε ανάγκη για να προχωρήσουμε μπροστά. Πολλές φορές αυτός ο λόγος έρχεται από εκεί που δεν τον περιμένεις, δεν είναι μόνο οι πραγματικά διανοούμενοι, έστω και λίγοι, αλλά και απλοί άνθρωποι που «έχουν φάει την ζωή με το κουτάλι» όπως λέμε και οι οποίοι έχουν να μας δώσουν μια καλή γνώμη, μια χρήσιμη συμβουλή. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να υπάρχουν και να ζουν στο περιβάλλον μας και περιμένουν εμείς να τους ψάξουμε για να τείνουμε ευήκοα ώτα για να τους ακούσουμε.
Γι’ αυτό δοκιμάστε να κλείσετε τα αυτιά σας σε όλους αυτούς που ρυπαίνουν τον δημόσιο λόγο με την φλυαρία τους και αναζητείστε αυτούς που είναι κοντά σας, γνωρίζουν την ζωή και η δική τους συμβουλή μπορεί να αξίζει όσο δέκα ενυπόθηκα δάνεια της τρόικας.