Όσο και αν αγκομαχούμε από τους άδικους φόρους, όσο και αν
εξανιστάμεθα από τις ισοπεδωτικές περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις,
όσο και αν αγανακτούμε από την αναλγησία του πολιτικού συστήματος που ακόμη και
τώρα κοιτάζει – πρώτα και κύρια – πως θα βολέψει τα δικά του παιδιά και ας
καταστραφεί η χώρα, δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα αν δεν γίνει πρώτα μια μεγάλη
ανατροπή.
Στην Ελλάδα οι κλασσικοί διαχωρισμοί – έτσι όπως
καθιερώθηκαν από την Γαλλική Επανάσταση – Δεξιά, Αριστερά κ.λ.π. δεν μπόρεσαν
ποτέ να αποτελέσουν ένα σταθερό σύστημα αναφοράς καθώς η διάρθρωση της
κοινωνίας δεν είχε εκείνα τα ταξικά χαρακτηριστικά που η ύπαρξή τους αποτελούσε
προϋπόθεση. Απεναντίας υπήρχε μια έντονη κοινωνική κινητικότητα που έσπαγε τα
στερεότυπα και η οποία είχε καταβολές στην μακραίωνη ιστορία αυτού του τόπου.
Αν υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή στη χώρα μας, είναι αυτοί
που ξεχωρίζει από τη μία τα «λαμόγια», τους κλέφτες, τους διαπλεκόμενους και
τους αγύρτες και από την άλλη τους «νοικοκυραίους» ή αν σας φαίνεται λίγο
«μικροαστικό» να προσδιορίσουμε την άλλη πλευρά ως τους Άριστους, ενάρετους και ηθικούς… είναι αυτοί που στην
καθομιλούμενη λέμε ότι «πάνε με το σταυρό στο χέρι». Είναι αυτοί που δεν θα
τους δούμε στις κοσμικές δεξιώσεις, ούτε να φιλοξενούνται στα καλοκαιρινά πάρτι
των παντός είδους «μεσαζόντων» αλλά ούτε να κατοικούν σε μέγαρα και βίλες και να
κυκλοφορούν με πανάκριβα αυτοκίνητα.
Αυτό είναι το «κόμμα» που μπορεί να φέρει την μεγάλη αλλαγή
στη χώρα, τουλάχιστον σε επίπεδο ηθικής. Αν συμβεί μια ανατροπή στο ηθικό
επίπεδο αυτό θα ανοίξει το δρόμο και στην τεχνοκρατική γνώση να βγει από τις
συμπληγάδες των σκοπιμοτήτων και να εκφραστεί υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.
Για να γίνει αυτή η μεγάλη ανατροπή, δεν χρειάζονται πολλά άτομα, δέκα
νοματαίοι σε κάθε κοινωνία αν βγουν μπροστά είναι ικανός και αναγκαίος αριθμός
ή αν προτιμάται συνθέτουν την «κρίσιμη μάζα» για να αρχίσει η αλυσιδωτή
αντίδραση της σχάσης του πυρήνα της διαφθοράς και της στασιμότητας. Δέκα
νοματαίοι όπου ο καθένας από αυτούς θ’ αποτελέσει το επίκεντρο μιας σειρά
ομόκεντρων κύκλων είναι αρκετός για να δημιουργήσει παλιρροϊκό κύμα που θα
συντρίψει τα φράγματα.
Το θέμα είναι αν υπάρχουν σε κάθε κοινωνία δέκα νοματαίοι
πρόθυμοι να το πράξουν; Γιατί συνήθως υπάρχουν όχι μόνο δέκα αλλά και πολλοί
παραπάνω, αλλά απουσιάζει η διάθεση να βγουν μπροστά. Είναι και αυτό ένα ακόμη
φαινόμενο της κακοδαιμονίας του τόπου μας.
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
