Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Πως θα πορευτούμε;

Δεν μπορούμε να προσπεράσουμε τα όσα έγιναν τις τελευταίες ημέρες στην πόλη μας γύρω από το μεγάλο ζητούμενο που είναι η προσέλκυση τουριστών. Δεν θα αναφερθούμε στα ρεζιλίκια που έλαβαν χώρα στην πλατεία του Καπνεργάτη που εν είδει λαϊκού συσσιτίου μοίραζαν στους τουρίστες τυροπιτάκια, σπανακοπιτάκια και άλλες σφολιάτες σε κάθε δυνατή εκδοχή. Δεν μπορούμε από την άλλη να προσπεράσουμε και την απραξία και των ίδιων των επαγγελματιών, οι οποίοι μάλλον δεν έχουν καταλάβει ότι άλλο είναι ο τακτικός πελάτης που θα έρθει και θα ξαναέρθει στο μαγαζί σου, και άλλο ο περαστικός μου είναι για λίγες ώρες στην πόλη σου. Είναι τελείως διαφορετική η προσέγγιση…

Να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Διαβάσαμε σε στήλη τοπικής συναδέλφου ότι όταν έφτασε το κρουαζιερόπλοιο RIVIERA μαζεύτηκαν αρκετά ταξί με την ελπίδα να κερδίσουν μια κούρσα.  Αρκετοί επισκέπτες ενδιαφέρθηκαν για το πόσο κόστιζε το ΤΑΞΙ προκειμένου να πάρουν μια γεύση από τα αξιοθέατα της περιοχής. Περιττό να σημειώσουμε ότι μια τέτοιου είδους περιήγηση ισοδυναμεί – χωρίς υπερβολή – με το εβδομαδιαίο εισόδημα ενός οδηγού ΤΑΞΙ. Αν δε, συνοδεύεται και από μια στοιχειώδη ξενάγηση, τέσσερεις επιβάτες θα του άφηναν έναν πολύ ικανοποιητικό ποσό. Ελάχιστοι μπόρεσαν να πάρουν «κούρσα», οι υπόλοιποι έφυγαν άπραγοι, όπως έγραφε το δημοσίευμα, επειδή δεν γνώριζαν ούτε τα στοιχειώδη αγγλικά για να συνεννοηθούν!!! Αλήθεια, όσο καλοπροαίρετος και να είναι κανείς, πως μπορεί να σχολιάσει αυτές τις καταστάσεις; Οι περισσότεροι από τους ιδιοκτήτες ΤΑΞΙ είναι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό και αφήνουν τις ευκαιρίες να φεύγουν;

Η επόμενη κατηγορία είναι οι καταστηματάρχες, οι οποίοι παραπονιούνται ότι οι τζίροι που έγιναν είναι πάρα πολύ μικροί και δεν ανταποκρίνονται στο πλήθος των επισκεπτών. Έχουν απόλυτο δίκιο, αλλά θα ρωτήσουμε και εμείς με τη σειρά μας, «Τι έκαναν για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των τουριστών;». Θα περιοριστούμε σε αυτούς που έχουν στα καταστήματά τους, αυτά που λέμε τοπικά προϊόντα, έτυχαν κάποιας προβολής για να δοκιμάσει και να αγοράσει ο επισκέπτης, μέλι, ελιές, τυρί, μπουγάτσα και τόσα άλλα που δεν θα βρει αλλού; Μη ξεχνάμε ότι όταν ένας επισκέπτης είναι για λίγες ώρες στην πόλη δεν προλαβαίνει να γνωρίσει πολλά πράγματα, πρέπει κάτι να γίνει να του τραβήξει την προσοχή ένα κατάστημα, στην τύχη αν το αφήσουμε, δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά!!!

Παρατηρήσεις και προβληματισμοί όλα τα παραπάνω, - αν όχι η έκφραση μιας αγωνίας - για να καταδείξουμε περισσότερο από κάθε τι άλλο, το γεγονός ότι μπορεί οι τοπικοί παράγοντες της πόλης να δείχνουν ανεπάρκεια να διαχειριστούν την πόλη ως τουριστικό προϊόν, αλλά και οι άνθρωποι της αγοράς δεν πάνε πίσω. Ακόμη ζουν στην εποχή όπου κάθε 1η και 15η πληρώνονταν οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι και αυτοί έκαναν τζίρο στα μαγαζιά τους. Αυτή η εποχή, μάλλον παρήλθε ανεπιστρεπτί!!!

 

Θεόδωρος Α. Σπανέλης