Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Δ. ΧΑΔΟΛΙΑΣ ΚΑΙ Γ. ΘΕΟΧΑΡΙΔΗΣ ΤΑ ΛΕΝΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ: «Αν είναι να κλείσουν 100 επιχειρήσεις, ας κλείσει το Επιμελητήριο»


Ο πρόεδρος του Συλλόγου Βιβλιοχαρτοπωλών και το μέλος του Δ.Σ., μιλάνε στο «Χ» για τον αρνητικό αντίκτυπο που θα έχει η έλευση της εταιρείας Public στην αγοράς της Καβάλας

 

 

Τις έντονες αντιδράσεις τους για την εγκατάσταση του πολυκαταστήματος Public εξέφρασαν για άλλη μια φορά οι εκπρόσωποι του συλλόγου βιβλιοχαρτοπωλών Καβάλας, επισημαίνοντας τους κινδύνους για το σύνολο των επαγγελματιών σε ένα σημείο της πόλης, που θεωρείται η «καρδιά της αγοράς».

Σήμερα το απόγευμα, στις 18.00, η διοικητική επιτροπή του Επιμελητηρίου Καβάλας θα λάβει την τελική απόφαση για το θέμα της εκμίσθωσης ή όχι του ισογείου καταστήματος, του υπογείου του και μέρους του 1ου ορόφου του Επιμελητηρίου από τα Public, της εταιρείας που κατέθεσε την υψηλότερη προσφορά στον πλειοδοτικό διαγωνισμό της περασμένης Τρίτης.

Ο πρόεδρος Δημήτρης Χαδόλιας και το μέλος του Συλλόγου, Γιάννης Θεοχαρίδης, επεσήμαναν ότι στα διλήμματα που τίθενται υπάρχουν και τρίτοι δρόμοι για την επίλυση των προβλημάτων, την προάσπιση των συμφερόντων των επαγγελματιών από τον συνδικαλιστικό τους φορέα, όπως το Επιμελητήριο, ενώ επεσήμαναν μερικά παραδείγματα επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, συναφών περιπτώσεων, όπως των Public και τον αντίκτυπο που είχαν στις τοπικές αγορές.

 

«Ακροβατούν οι επιχειρήσεις μας»

 

«Οι τίτλοι του στυλ «μίσθωση ή λουκέτο», το Επιμελητήριο κλείνει και επιχειρήματα ότι ο σύλλογος βιβλιοχαρτοπωλών μας βρίζει δεν ευσταθούν», τονίζει ο κ. Χαδόλια και συνεχίσει, «Ο σύλλογός μας δε βρίζει κανέναν. Παίρνουμε μια θέση, που δεν εκφράζει μόνο εμάς. Ενδεχομένως, άλλοι σύλλογοι να μην είναι τόσο καλά οργανωμένοι. Τα μηνύματα που παίρνουμε από τον επαγγελματικό κόσμο είναι πως θα ήταν καταστροφικό τουλάχιστον στην αρχή να έρθει μια τέτοια επιχείρηση με αυτές τις δραστηριότητες. Κάναμε την πρότασή μας, ώστε να πληρώσουμε κάτι παραπάνω στις συνδρομές μας και να μείνει ο χώρος κενός για να αξιοποιείται από το Επιμελητήριο για διάφορες εκδηλώσεις, πολιτιστικές και άλλες. Όλοι έσοδα θέλουμε, όμως το Επιμελητήριο είναι συνδικαλιστικός φορέας. Τα παιδιά της διοίκησης, τους αντιπροσώπους μας δε τους βρίσαμε ποτέ. Όμως, όταν ο συνδικαλιστής μου κινείται εναντίον μου, φέρνοντας το Public, είναι τουλάχιστον οξύμωρο. Δεν είδαν το πρόβλημα τόσο αυστηρά συνδικαλιστικά όσο θα έπρεπε να το δούνε. Αναφέρθηκε ότι η αγορά θα φέρει κι άλλη αγορά σε δύο χρόνια, όμως σήμερα δύο χρόνια είναι πολύ μεγάλο διάστημα, όταν ακροβατούμε. Αν έχουμε κι άλλες μειώσεις στα μαγαζιά μας, θα πέσουμε».

 

Ο σύλλογος βιβλιοχαρτοπωλών αριθμεί σήμερα 18 επαγγελματίες από τους 30 που ήταν πριν λίγα χρόνια και σε ερώτηση για το ποιος είναι ο αντίκτυπος από την παρουσία του Public σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, ο κ. Χαδόλιας σημείωσε «σημασία δεν έχει μόνο για τον δικό μας κλάδο ή τα παρεμφερή επαγγέλματα. Πρέπει να το βλέπουμε συνολικά για την εικόνα της αγοράς. Είναι μια εταιρεία-μηχανισμός που μαζεύει λεφτά, που ο πιτσιρικάς θα σπαταλήσει το χαρτζιλίκι του σε διάφορα γκάτζετ κι αυτά τα χρήματα θα τα στερηθεί η τοπική αγορά, από άλλα μαγαζιά. Αντί για παγωτό, θα πάρει χαντς-φρι με μια βόλτα στα Public. Για επαρχιακές πόλεις, όπως η δική μας, τα μαγαζιά αυτά μαζεύουν χρήματα από την αγορά της Καβάλας, χωρίς να επιστρέφουν ούτε ευρώ στην τοπική οικονομία. Αντίστοιχο παράδειγμα είναι και το Jumbo και θυμάστε πριν λίγο καιρό πόση συζήτηση έγινε και πόσες αντιδράσεις ξεσήκωσε για την άδεια λειτουργίας του».

 

«Ξεχάσαμε τις μαύρες σημαίες για τον Μαρινόπουλο;»

 

Ο κ. Θεοχαρίδης, αφού αναρωτήθηκε για ποιο λόγο δεν εκφράζουν αντίθετη άποψη για την έλευση του Public ο Εμπορικός Σύλλογος ή τα άλλα επαγγελματικά σωματεία, σημείωσε: «Καταρχήν, δε λέμε όχι στα Public και ναι σε αλυσίδα ρούχων. Δεν έχουν αντιληφθεί οι ηγεσίες τους ότι απειλούνται τα εισοδήματα όλων μας ή απλά έχουν πάρει προεδρικές θέσεις, βλέποντάς τες σαν σκαλοπάτι για καρέκλα σε άλλον μεγαλύτερο φορέα».

Ο κ. Χαδολιάς θύμισε τις αντιδράσεις του Επιμελητηρίου, όταν επί θητείας Λ. Αθανασιάδη στον δήμο Καβάλας ήρθε στην καρδιά της αγοράς το σουπερ-μάρκετ «Μαρινόπουλος», τονίζοντας ότι «τότε κρεμάστηκαν μαύρες σημαίες στο Επιμελητήριο. Αυτό θα το θυμούνται τα παιδιά. Το τονίζω, είναι φίλοι μας. Όμως, λειτουργώντας έτσι, μάλλον ξεχάσανε. Είναι μια κίνηση αντιδεοντολογική. Το αντιλαμβάνομαι ότι χρειάζονται έσοδα. Αλλά, ας τα βρούμε από τα μέλη μας. Είμαστε 13.000 ενεργά μέλη σε όλον τον νομό. Από μια τέτοια επιχείρηση, όπως τα Public, πλήττονται όλα τα χωριά, όχι μόνο η πόλη της Καβάλας, έστω και έμμεσα. Όταν κλείσω εγώ ο βιβλιοπώλης, θα κλείσει αύριο-μεθαύριο και ο διπλανός μου, αφού θα λείψουν χρήματα από την αγορά. Είναι απλό να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε».

Ο κ. Χαδόλιας είχε απάντηση και στο επιχείρημα πως στην ελεύθερη οικονομία το Public μπορεί να βρει οποιονδήποτε χώρο και να εγκατασταθεί, εφόσον έχει πάρει την απόφαση να επεκταθεί σε άλλη πόλη και εν προκειμένω στην Καβάλα.

«Θα σας απαντήσω με ένα παράδειγμα από γειτονικό νομό, όπως οι Σέρρες. Εκεί πέρασαν πάρα πολλά χρόνια για να εγκατασταθεί το κατάστημα των Jumbo. Στην Καβάλα, το Jumbo έκανε ζημιά. Πόσα καταστήματα παιχνιδιών υπάρχουν πλέον στην Καβάλα; Μόνο ένα… Στις Σέρρες, το Επιμελητήριο έδωσε πραγματικό αγώνα. Από αυτούς τους φορείς περιμένουμε να κάνουν ότι μπορούν, νόμιμα ή λιγότερο νόμιμα, για να καθυστερήσουν τέτοιες κινήσεις και όχι να τους ανοίγουν την πόρτα. Μπορεί να βρίσκουμε έσοδα, αλλά από πού τα χάνουμε; Έχει καλλιεργηθεί μια εντύπωση ότι αυτά τα πολυκαταστήματα πουλάνε πιο φθηνά. Πηγαίνοντας στο οποιοδήποτε πολυκατάστημα είναι σίγουρο ότι δεν κερδίζει κανένας».

 

Η περίπτωση της «Γερμανός»

 

Ο κ. Θεοχαρίδης υπογράμμισε ότι κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να ανατρέξει στο διαδίκτυο και να βρει στοιχεία για το που κυμαίνεται ο κύκλος εργασιών του Public, χαρακτηρίζοντάς τη μια επιχείρησης που δεν μπορεί να καλύψει τα λειτουργικά της έξοδα, υπενθύμισε το παράδειγμα της αλυσίδας «Γερμανός», η οποία υπερχρεώθηκε και στη συνέχεια πωλήθηκε έναντι 150 εκατ. ευρώ στον ΟΤΕ, ενώ τόνισε ότι το κτίριο του Επιμελητηρίου ανήκει σε όλα τα μέλη και ανέπτυξε μια συμβολική ιστορία. «Είναι σαν ένας βασιλιάς να θέλει να παντρέψει την κόρη του και να τη δίνει σε έναν άσχημο γέρο, που έρχεται από μακριά και κουβαλάει και χρέη. Εδώ, όταν νοικιάζεις σπίτι, κάνεις έλεγχο στα οικονομικά του ενοικιαστή, ρωτάς για να μάθεις, δε του το δίνεις απλόχερα. Δεν πρέπει να γίνει ο βασιλιάς (εννοώντας το Επιμελητήριο), ο προαγωγός της κόρης», με τον κ. Χαδολιά να συμπληρώνει ότι «κάποτε σε αυτή την πόλη θα πρέπει να σταματήσουμε να στρώνουμε τα κόκκινα χαλιά στις μεγάλες επιχειρήσεις. Υπάρχει και μια παγιδούλα. Ο χώρος είναι για εμπορική χρήση, μας είπανε. Η τράπεζα που ήταν πρωτύτερα εκεί δεν κάνει εμπόριο και μάλιστα χειρίστου είδους; Παρόλα αυτά, την άφησαν να φύγει από εκεί».

Καταλήγοντας, ο κ. Θεοχαρίδης σημείωσε ότι «μας ανέφεραν πως ο νέος ενοικιαστής θα επωμισθεί το βάρος των εργασιών που χρειάζονται στο ισόγειο, τώρα ακούμε ότι μπορεί να γίνει συμψηφισμός με μέρος των ενοικίων. Υπήρχε μια άλλη πληροφορία ότι ο δεύτερος επιχειρηματίας, που έκανε προσφορά, θα αναλάμβανε εκείνος την κάλυψη των εργασιών και προχώρησε: «Σε μια περίοδο που προωθούνται μέτρα με το άνοιγμα καταστημάτων τις Κυριακές, με υπαλλήλους, που υπογράφουν συμβάσεις για 4ωρο και δουλεύουν 8ώρο, έρχεται τώρα κι αυτό. Εμείς το θέλουμε το Επιμελητήριο να υπάρχει, ακόμη και μετά το 2015, όταν καταργείται η υποχρεωτικότητα του. Και απαντάμε: «Ούτε μίσθωμα ούτε λουκέτο». Είπαμε πιο πάνω ορισμένες λύσεις. Όμως, στο τέλος, αν είναι να κλείσουν 100 επιχειρήσεις, τότε προτιμότερο είναι να κλείσει το Επιμελητήριο».

 

Δημήτρης Μπουντάς