Από μικρός ο καθένας μεγαλώνει με ένα μύθο, όπως φαίνεται ο
Βαγγέλης Παπάς είχε και αυτός τον δικό του μύθο που ήταν το κλέος της
γειτονικής του πόλης της Σπάρτης. Γι’ αυτό ίσως χθες, στην συνέντευξη Τύπου ο
κ. Παπάς δεν μίλησε ως πρόεδρος της ΚΑΒΑΛΑ ΟΙΛ, αλλά ως ο ένας νέος Λεωνίδας
που ετάχθει στις Θερμοπύλες να φυλάει την δίοδο από τους «βαρβάρους». Δεν είναι
η
πρώτη φορά που ο κ. Παπάς φοράει την αρματωσιά του Λεωνίδα, ούτε επηρεάστηκε
τώρα από το γεγονός ότι έχει ανοίξει το τριώδιο, την φόρεσε και παλιότερα όταν
χειροδικούσε, κυριολεκτικά και μεταφορικά, εναντίον του Νίκου Λούτσιγκα, αλλά
και μετά με τον Φράνκ Τίμις, όταν «εν αγνοία» του, έκανε ο ρουμάνος
επιχειρηματίας τα χρηματιστηριακά του παιχνίδια στο χρηματιστήριο του Λονδίνου που
έχουν στιγματίζει την ΚΑΒΑΛΑ ΟΙΛ μέχρι σήμερα.
Και άντε, μπορεί ο κ. Παπάς να πιστεύει ότι μπορεί να είναι
ένας νέος Λεωνίδας από τη Σπάρτη, να μιλάει εξ ονόματος των εργαζομένων τους
οποίους αποκαλεί «στρατιώτες», να δηλώνει αποφασισμένος αυτός και οι
εργαζόμενοι να ζήσουν «σπαρτιάτικα» αρκεί να τιμωρηθεί η Ενεργειακή, το θέμα
είναι κατά πόσο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που έχουν χρέη στις τράπεζες, οι
οικογένειες τους, οι απλήρωτοι λογαριασμοί μπορούν να περιμένουν; Το ξέρω, ότι
το ρίχνω πολύ χαμηλά το θέμα, γιατί πως μπορεί απέναντι σε μια επίδειξη
μεγαλοπρέπειας αυτού του είδους να βγαίνει ένας «διαπλεκόμενος δημοσιογράφος»
όπως είναι ο υπογράφων για τους φίλους του Βαγγέλη Παπά και να μιλάει για
απλήρωτους λογαριασμούς, για το γάλα των παιδιών και τα δίδακτρα των
φροντιστηρίων; Είναι φθηνό επιχείρημα να μιλήσεις για την κρεβατομουρμούρα όταν
ο αρχηγός μιας εξέγερσης μιλάει για μεγάλα ιδανικά;
Ναι είναι, γιατί και εγώ θα ήθελα να είμαι στο στρατό του
Βαγγέλη Παπά για να ξεβρακώσω του βουλευτές, να καταρρακώσω τις πολυεθνικές και
να βγω στην αγορά και να πουλάω το ελληνικό πετρέλαιο όπου μου αρέσει και σε
όποια τιμή θέλω, με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του εργαζομένου…
Μόνο που έρχεται αυτή η έρμη πραγματικότητα και με
προσγειώνει απότομα, πώς να πιστέψω τα λόγια του Βαγγέλη Παπά όταν μιλάει για ηρωικές
πράξεις, αλλά την ίδια ώρα ομολογεί όμως ο ίδιος, ότι ο επενδυτής που ήταν στα
σκαριά «λάκισε» στις 3 Μαρτίου, γιατί τον έδιωξε η κακιά ενεργειακή ; Αλλά το καλό παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι
και θα βρει άλλον επενδυτή– λες και είναι μπισκότα που τα βρίσκει κανείς στα
ράφια του σούπερ μάρκετ- αλλά πώς να μην ξαφνιαστώ όταν ομολογεί ότι ακόμη δεν
έχει βρεθεί η φόρμουλα για να πουλήσει η ΚΑΒΑΛΑ ΟΙΛ το πετρέλαιο για να
πληρωθούν τα χρέη… Πώς να εκφράσω την απογοήτευση μου που ενώ περίμενα, σύμφωνα
με τα υπεσχημένα του Βαγγέλη, να ακούσω χθες για πλάνο στρατηγικής ανάπτυξης της
εταιρίας το μόνο που άκουσα είναι
στρατιωτικά παραγγέλματα; Και γι’ αυτό ρωτάω «Βαγγέλη που πάμε;»!!!
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
