Τα μηνύματα, πρώτα
απ’ όλα, που έφτασαν στον Βαγγέλη Παππά ήταν από τους ίδιους τους εργαζόμενους,
οι οποίοι πέρα από 20 – 30 «ζαγάρια» άμυαλα και ετοιμοπόλεμα, οι υπόλοιποι ήταν
νηστικοί και απρόθυμοι να χορέψουν το χορό του Ζαλόγγου για τα «όμορφα μάτια»
του
Παππά. Το δεύτερο μήνυμα ήταν από
την Δικαιοσύνη η οποία κατέστησε σαφές ότι η απερχόμενη διοίκηση δεν μπορεί να
αγοράσει ούτε χαρτί υγείας, δεν μπορεί να προσλάβει και πάνω απ’ όλα δεν έχει
κανένα λόγο στο αποθηκευμένο πετρέλαιο. Το τρίτο μήνυμα ήταν από τα ΕΛΠΕ που
ξεκαθάρισαν ότι το πετρέλαιο μόνο μέσω της Ενεργειακής μπορούν να το αγοράσουν.
Το τέταρτο και εξίσου σημαντικό ήταν το γεγονός ότι η Ενεργειακή έμεινε
αμετακίνητη σε αυτό που ζητούσε και δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία ότι θα
υποκύψει σε πιέσεις και εκβιασμούς.
Κατόπιν όλων αυτών, ήταν πράξη σωφροσύνης από τον Βαγγέλη
Παππά να «βάλει το σπαθί του στο θηκάρι», να σιγήσουν τα τύμπανα πολέμου στην
Ν. Καρβάλη και να καταβάλει προσπάθεια για την εξεύρεση βιώσιμης λύσης για την
ΚΑΒΑΛΑ ΟΙΛ. Όλα τα υπόλοιπα που λέγονται και θα λεχθούν τις επόμενες ημέρες
είναι απλά για να καλυφθούν επικοινωνιακές ανάγκες.
