Όσο και αν θέλει κανείς να σταθεί καλοπροαίρετα στην επιχειρούμενη
αλλαγή στην παιδεία, δεν μπορεί να μην ανακράξει ένα: «Φτάνει πιά. Δεν
αντέχουμε άλλες αλλαγές». Από τότε που ξεκίνησε η μεταπολίτευση έχουμε δει
άπειρες αλλαγές στην παιδεία, έχουν εφαρμοστεί τα πιο «σύγχρονα»,
τα πιο «παραγωγικά», τα πιο «εξελιγμένα», τα πιο «προωθημένα», τα πιο «δημοκρατικά» συστήματα που έχει γνωρίσει ο πλανήτης, αλλά το μόνο που έχουμε πετύχει είναι να μην έχουμε παιδεία. Τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ γεμίζουν με μαθητές που ο μέσος όρος των βαθμών τους είναι κάτω του 10!!! Φέτος στο ΤΕΙ Καβάλας για παράδειγμα ο μέσος όρος των εισαγομένων είναι γύρω στο 7,5!!! Όσο καλές προθέσεις και να έχει ένας καθηγητής, όσο προικισμένος, οργανωμένος και καλός γνώστης του αντικειμένου να είναι τι μπορεί να διδάξει σε ένα μαθητή που αγνοεί όλες εκείνες τις γνώσεις που αν τις είχε θα είχε εξασφαλίσει τουλάχιστον ένα μέσο όρο κοντά στο 10;
τα πιο «παραγωγικά», τα πιο «εξελιγμένα», τα πιο «προωθημένα», τα πιο «δημοκρατικά» συστήματα που έχει γνωρίσει ο πλανήτης, αλλά το μόνο που έχουμε πετύχει είναι να μην έχουμε παιδεία. Τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ γεμίζουν με μαθητές που ο μέσος όρος των βαθμών τους είναι κάτω του 10!!! Φέτος στο ΤΕΙ Καβάλας για παράδειγμα ο μέσος όρος των εισαγομένων είναι γύρω στο 7,5!!! Όσο καλές προθέσεις και να έχει ένας καθηγητής, όσο προικισμένος, οργανωμένος και καλός γνώστης του αντικειμένου να είναι τι μπορεί να διδάξει σε ένα μαθητή που αγνοεί όλες εκείνες τις γνώσεις που αν τις είχε θα είχε εξασφαλίσει τουλάχιστον ένα μέσο όρο κοντά στο 10;
Κάθε χρόνο, είτε από τον εθνικό προϋπολογισμό, είτε από
κοινοτικά κονδύλια, δαπανώνται για την παιδεία εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ!!!
Αν σας έλεγε κάποιος ότι έχει ένα ZASTAVA του ‘86 και προτίθεται να ξοδέψει αρκετές χιλιάδες ευρώ
για να το φτιάξει, τοποθετώντας σε αυτό μια μηχανή Φεράρι των 3.7 λίτρων και
ένα αυτόματο σύστημα πλοήγησης, πως θα τον χαρακτηρίζατε; Κάπως ανάλογος θα
πρέπει να είναι ο χαρακτηρισμός και για την ελληνική εκπαίδευση. Ξοδεύονται
εκατομμύρια χωρίς αντίκρισμα, χωρίς να μπορεί να παράγει εκπαιδευτική
διαδικασία ικανή να δώσει σε ένα νέο άνθρωπο τα εφόδια που χρειάζεται… Ως εφόδια
δεν λογίζονται μόνο ένα καλό και αξιόπιστο πτυχίο, αλλά συνολικά η διαμόρφωση
μιας προσωπικότητας ικανής να έχει ρόλο στην κοινωνία τόσο ως πολίτης, όσο και
ως επιστήμονας που ζει και κινείται με συναίσθηση ότι ανήκει σε ένα κοινωνικό
σύνολο το οποίο πρέπει να σέβεται και να υπηρετεί ο καθένας, σε όποια θέση την
κοινωνικής κλίμακας και αν βρίσκεται.
Τα γράφουμε αυτά σήμερα με αφορμή το ξεκίνημα της νέας
σχολικής χρονιάς και την έναρξη των κινητοποιήσεων από πλευράς καθηγητών, αυτών
των ανθρώπων που με το έργο τους θα μπορούσαν να αλλάξουν την κοινωνία,
διαμορφώνοντας ανθρώπους ικανούς να ξεπεράσουν τις αγκυλώσεις και τις
δυσανεξίες της ελληνικής κοινωνίας και το μόνο που πέτυχαν είναι να
παλεύουν μέχρι τελευταία στιγμή για την
θεσούλα τους. Είναι σαφές ότι τα σχολεία δεν μπορούν να συνεχίσουν να
λειτουργούν βγάζοντας ημιμαθείς και «αμόρφωτους» ανθρώπους, η απάντηση όμως σε
αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να είναι η απεργία, την οποία ούτε οι ίδιοι οι
εκπαιδευτικοί δεν θα την σεβαστούν. Εδώ χρειάζεται μια μεγάλη ανατροπή που όταν
ένας «δάσκαλος» μετράει τα πάντα με το μεροκάματο και το επίδομα, δεν μπορεί να
την κάνει!!! Θέλει κάτι περισσότερο, ψυχή!!!
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
