Γράφει ο Βασίλης Ανδρονίδης
Φαίνεται ότι η επίκληση του « στρατηγού
ανέμου» από το βουλευτή πρώην Υπουργό και πρώην Πρόεδρο Βουλής [για λίγες μόνο
ώρες] Βύρωνα Πολύδωρα, με αφορμή τις πυρκαγιές της Πελοποννήσου , έχει
μεγαλύτερο αλλά και πλατύτερο νόημα από όσο θα περίμενε κανείς. Η Κυβέρνηση Σαμαρά δέχτηκε σκληρή κριτική
στην έτσι κι αλλιώς επικοινωνιακή της
τακτική παλαιάς κοπής, να θεωρεί δηλ. ότι όλα πηγαίνουν καλά και ότι η Ελλάδα
των μνημονίων βαδίζει ολοταχώς σε μετάλλαξή της σε «γη της επαγγελίας». Το
δύσκολο βέβαια είναι να πειστεί κανείς για κάτι τέτοιο, την ίδια στιγμή που
βιώνει καθημερινά την εξαθλίωση , την ανέχεια, την ανεργία. Η επικοινωνιακή
τακτική ότι η Ελλάδα έχει ήδη αλλάξει σελίδα διαψεύδεται συνεχώς και δυστυχώς
για την Κυβέρνηση φαίνεται να χάνει και τους τελευταίους θιασώτες του
«πρωτογενούς πλεονάσματος».
Μετά την κριτική τής
αντιπολίτευσης, που αμφισβήτησε έντονα
τα στοιχεία τού Υπουργείου Οικονομικών, για πρωτογενές πλεόνασμα, έχουμε
συνέχεια αμφισβητήσεων. Αυτή τη φορά χτύπησε και πάλι ως άλλος «στρατηγός» τής αντίθετης
άποψης, ο κ. Πολύδωρας. Ο βουλευτής λοιπόν της ΝΔ και για λίγες μόνο ώρες
Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, μιλώντας στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες,
σχολίασε τη σχετική ανακοίνωση τού Υπουργείου Οικονομικών «περί πρωτογενούς
πλεονάσματος» λέγοντας χαρακτηριστικά: «….Για ποιο πλεόνασμα μάς μιλά το
Υπουργείο Οικονομικών; Εγώ έχω πλεόνασμα απελπισίας…»!!!!
Μήπως
εκφράζει ο κ. Πολύδωρας την απελπισία του
επειδή βλέπει γύρω του τόση δυστυχία,
αυτοκτονίες, ανεργία, πείνα, συσσίτια, νέο μνημόνιο, δυσβάσταχτα δημοσιονομικά
μέτρα, χαράτσια, δυσβάσταχτους φόρους, οικονομικό μαρασμό, που κάθε άλλο παρά
παραπέμπουν σε….πρωτογενές πλεόνασμα; Αν η «απελπισία» του προέρχεται από όλα
τα προηγούμενα αρνητικά ερεθίσματα , είναι πλέον καιρός να αναφωνίσουμε
υψώνοντας τα χέρια προς τον ουρανό: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ακούσαμε από ένα πολιτικό της συγκυβέρνησης ,να αγανακτεί με ακραίο
μάλιστα τρόπο, γι΄αυτά, που χαρακτηρίζουν
την καθημερινότητα των πολιτών, χωρίς να προσπαθεί να ωραιοποιήσει τη ζοφερή
οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα.
Αλλά αυτό το «εγώ» που δηλώνει μάς ξενίζει κάπως. Μας μπερδεύει. Δεν μπορούμε να το
κατανοήσουμε. Υπάρχει στη δήλωσή του έντονα το προσωπικό, το ατομικό του
στοιχείο. Προσωποποιεί την κατάσταση απελπισίας και την τοποθετεί σ΄αυτά, που βιώνει ο ίδιος. Την εκφράζει σε πρώτο
πρόσωπο. Γιατί αναφέρεται άραγε σε «προσωπική απελπισία»; Γιατί την αναφέρει
σαν προσωπικό ερέθισμα, που οδηγεί σε άμεση αντίδραση ακραίας αγανάκτησης; Ότι έχει πλεόνασμα απελπισίας
προσωπικά ο κ. Πολύδωρας δεν μπορώ να το καταλάβω. Ο ίδιος αμείβεται με παχυλό
μισθό. Τη στιγμή που για χιλιάδες νέους ξανασφυρίζουν τα τρένα για τα δρομολόγια
τής ξενιτιάς, ο για μία [ 1 ] μέρα Πρόεδρος της Βουλής, φρόντισε ήδη και
τακτοποίησε επαγγελματικά τις δύο κόρες του. «Φρονίμως ποιών» και εν μέσω
κρίσης, τις διόρισε στη Βουλή, προκειμένου να αποφύγει και ο ίδιος τις
βασανιστικές σκέψεις, που μετατρέπουν τον ύπνο χιλιάδων οικογενειών σε εφιάλτη. Έκανε χρήση του Νόμου για διορισμό μετακλητών
υπαλλήλων στη Βουλή των Ελλήνων από τους πολιτικούς, που εκτελούν χρέη
Προέδρου. Τα δύο παιδιά τού κ. Πολύδωρα τοποθετήθηκαν ήδη στο Γραφείο του το
οποίο κατέχει ως πρώην Πρόεδρος της Βουλής
Και προφανώς τα παρακάτω νούμερα τα γνωρίζει καλά, γιατί από τα χέρια
του πέρασε η σχετική απόφαση διορισμού των θυγατέρων του: Εφημερίδα της
Κυβερνήσεως αρ. φακέλου 344, 23/7/2012 και αριθ. Πράξης 8574/6100/11-7-2012.
Μέσα λοιπόν από την
προσωπική «απελπισία» του, και το προσωπικό του «δράμα», έχει απαντήσει στην κριτική,
που δέχτηκε, για το διορισμό των θυγατέρων του: «Τις έχω εδώ για να
εκπαιδεύονται στη σύγχρονη διοικητική γραφειοκρατία. Κυρίως τις θέλω εγώ κοντά
μου και μάλιστα η αμοιβή τους είναι, εν παρενθέσει, ένας μισθός και για τις
δύο. ΄Οχι δύο, αλλά ένας ταπεινός μισθός….»!!!!.
Έτσι επομένως τεκμηριώνεται
η «προσωπική» του απελπισία που… την
εκφράζει με… αγανάκτηση! μισθός-αμοιβή
σε οικογενειακή συσκευασία! στους δύο μισθούς [παχυλούς προφανώς] ο ένας…δώρο !
αυτό κι αν είναι αιτία… απελπισίας «στρατηγέ»!!!!
