Την παραδοσιακή μέθοδο των εναγκαλισμών με τους έχοντες και
κατέχοντες ακολουθεί η κυβέρνηση προκαλώντας για ακόμη μια φορά το κοινό
αίσθημα. Κάθε φορά που διατυπώνεται μια πρόταση από ένα φορέα για την ελάφρυνση
συγκεκριμένων ομάδων του πληθυσμού από τις συνέπειες της κρίσης, η μόνιμη
απάντηση των κυβερνώντων είναι μια: Αυτά που λέτε δεν γίνονται!!! Προτάσεις για
την διευκόλυνση των επαγγελματιών για να πληρώσουν τα χρέη τους προς εφορία και
ασφαλιστικά ταμεία, προτάσεις δανειοληπτών προς τις τράπεζες, προτάσεις για το
πετρέλαιο θέρμανσης, προτάσεις για την διευκόλυνση των ανέργων… όλες πάνε στον
βρόντο ή καλύτερα στον κάλαθο των αχρήστων, κανένας κυβερνητικός βουλευτής,
είτε ΠΑΣΟΚ είτε ΝΔ, τείνει ευήκοα ώτα, το απόλυτο τίποτα.
¨Όταν όμως έρχονται για παράδειγμα τα σούπερ μάρκτετ και
ζητάνε άδεια να διαθέσουν με «έκπτωση» τα ληγμένα προϊόντα, όλοι μαζί,
κυβέρνηση και βουλευτές κάνουν υποκλίσεις και προσφέρουν διευκολύνσεις για να
πραγματοποιηθεί η επιθυμία τους. Αντί να τα δώσουν όλα αυτά στα κοινωνικά
παντοπωλεία λίγες ημέρες πριν την λήξη τους, τους δίνουν το δικαίωμα να τα
πουλάνε… Όσο για τις εκπτώσεις που θα προσφέρουν αέρας κοπανιστός, αφού αυτά τα
προϊόντα θα όδευαν προς την χωματερή. Επιπλέον γλυτώνουν και το κόστος μεταφοράς
της απόσυρσης από τα ράφια όλων αυτών των ληγμένων συσκευασιών.
Τι μπορεί να περιμένει όμως κανείς από πολιτικά ληγμένα
προϊόντα; Τίποτα περισσότερο από διευκολύνσεις στις πολυεθνικές για να
αυγατίζουν οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί. Πολλοί από τους σημερινούς βουλευτές
γνωρίζοντας ότι δεν θα ξαναδούν Βουλή, προσφέρουν έναντι τιμήματος κάθε
διευκόλυνση…
