Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Το καλοκαίρι που δεν λέει να τελειώσει

Παλιά, μετά το δεκαπενταύγουστο, η φορά των πραγμάτων άλλαζε, οι καλοκαιρινές υποθέσεις έκλειναν με τα πανηγύρια της Παναγίας και αμέσως μετά τα κεφάλια μέσα για δουλειά. Τώρα τα πράγματα άλλαξαν, επί της ουσίας τα «κεφάλια» δεν βγήκαν έξω και αν έγινε ήταν για να πάνε μέχρι Ν. Πέραμο, άντε και λίγο Θάσο. Αν βρήκαν βέβαια δωμάτιο στο νησί για να μείνουν, γιατί μπορεί οι τζίροι να μην πετάνε σε υψηλά επίπεδα, αλλά από τουρίστες έπηξε το μάτι μας, ακόμη και στην Καβάλα, που χρόνια παλεύει να βρει την τουριστική της ταυτότητα, είδαμε πολλούς, κύρια βαλκάνιους, αλλά πολλούς ξένους επισκέπτες.

 

Τώρα έχουμε ένα καλοκαίρι που δεν λέει να τελειώσει, αλλά μάλλον θα σβήσει μέσα σε ένα «θερμό» φθινόπωρο, έτσι όπως εισβάλουν τα νερά του Νέστου και του Στρυμόνα στην θάλασσα και γίνονται ένα, χωρίς να ξεχωρίζει που τελειώνει ο ποταμός και που αρχίζει η θάλασσα. Ένα φθινόπωρο που για πολλούς θα είναι βαρύς χειμώνας αφού χωρίς δουλειά, όλα είναι δύσκολα. Έχουμε κλείσει τρία μνημονιακά χρόνια και φως δεν υπάρχει, η ανεργία περιμένει σαν τον Μινώταυρο να κατασπαράξει τον ανθό της «αθηναϊκής πολιτείας», εν προκειμένω τα νιάτα της Ελλάδας. Διαφημίζονται κολλέγια ότι ανοίγουν τον δρόμο για εργασία στο εξωτερικό, και εδώ ποιος θα μείνει να παλέψει να αλλάξει ο τροχός; Τα πάντα γύρω μας έχουν καταρρεύσει εκτός από το πολιτικό σύστημα, είναι σαν τις Καμάρες της πόλης μας που στέκονται αγέρωχες στο διάβα αιώνων και ανθρώπων. Η Ελλάδα μπορεί να πεθάνει – και εμείς μαζί  – το πολιτικό σύστημα ποτέ!!! Θα υπάρχει στους αιώνες των αιώνων, μνημείο για το που μπορεί να οδηγηθεί μια χώρα όταν ακολουθεί το δόγμα των «κολλητών» και όχι των «ικανών»!