Την Δευτέρα τέθηκε σε ισχύ η νέα αγορανομική διάταξη σύμφωνα
με την οποία τα προϊόντα περασμένης διατηρησιμότητας (ένας πιο “κόσμιος” όρος
για τα ληγμένα προϊόντα) μπορούν να εκτίθενται σε ειδικά διαμορφωμένα ράφια στα
σούπερ μάρκετ, με μειωμένο κόστος.
Μέχρι τώρα, όμως, κανένα σούπερ μάρκετ δεν τολμάει να
εκθέσει ληγμένα προϊόντα στα ράφια του. Η εικόνα αυτή ισχύει και για τα σούπερ
μάρκετ της Καβάλας, με τους υπευθύνους τους να διαμηνύουν σε υψηλούς τόνους ότι
θα πρέπει να φτάσουν στο αμήν για να σκεφτούν να κάνουμε κάτι τέτοιο, λέγοντας
πάντως ότι “μπορεί σε 2 χρόνια να φτάσουμε στο αμήν. Μέχρι τώρα, πάντως,
αντέχουμε.”
Βλέπετε, τα περισσότερα σούπερ μάρκετ που δραστηριοποιούνται
στην Καβάλα λειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια, και ήδη έχουν αποκτήσει την δική
τους σταθερή πελατεία. Και η σχέση μεταξύ σούπερ μάρκετ (εργαζομένων, δηλαδή)
και πελατών είναι, πολλές φορές, φιλική. Κάτι απολύτως λογικό.
Όπως είναι φυσικό, ουδείς ρισκάρει να βάλει ληγμένα τρόφιμα
στα ράφια της δικής του επιχείρησης, διακινδυνεύοντας έτσι την πελατεία του και
το όνομά του. Προς το παρόν, λοιπόν, η κοινωνία αντέχει και γυρνάει την πλάτη
στα ληγμένα. Μένει να δούμε για πόσο ακόμα θα αντέξει…
